Ostoja obejmuje fragment młodoglacjalnego krajobrazu środkowo-poznańskiej moreny czołowej i moreny dennej urozmaiconego wodami stojącymi i torfowiskami o od dawna rozpoznanych walorach przyrodniczych i objętego różnymi formami ochrony. Największe znaczenie mają tu duże kompleksy lasów liściastych. Do najcenniejszych obiektów przyrodniczych omawianego obszaru zaliczyć trzeba duże powierzchnie dobrze zachowanych lasów grądowych Galio sylvatici-Carpinetum oraz torfowisko przejściowe wokół jeziora Kazanie. Torfowisko to chroni populację lipiennika loesela, wielu rzadkich gatunków torfowiskowych oraz zatoczka łamliwego, a także fitocenozy łąk ramienicowych. Jest to obecnie najcenniejszy obiekt tego typu na terenie ostoi, gdyż w innych, na przykład nad jeziorem Dębiniec obserwuje się stałe ubożenie flory i zanikanie jej najcenniejszych elementów. Roślinność torfowisk nakredowych reprezentowana jest głównie przez fitocenozy zespołu Cladietum marisci obecne nad jeziorem Dębiniec i Drążynek. Inne zasługujące na uwagę siedliska to niewielkie powierzchniowo płaty łęgu źródliskowego Fraxino-Alnetum cardaminetosum amarae.
Na terenie ostoi stwierdzono 9 typów siedlisk z Załącznika I Dyrektywy Rady 92/43/EWG, zajmujących około 32,3% powierzchni ostoi, a także niewielką populację gatunku rośliny z Załącznika II Dyrektywy Rady 92/43/EWG lipiennika loesela. We florze stwierdzono poza tym kilkanaście gatunków cennych przyrodniczo: z Polskiej Czerwonej Listy, rzadkich i zagrożonych w regionie m.in.: turzyca bagienna, rosiczka długolistna, rosiczka okrągłolistna, pływacz drobny, a także innych objętych ochroną prawną. Występują tu gatunki z czerwonej listy zwierząt, m.in. zawijka pospolita, groszkówka kulista.

Dane zaktualizowano w 2009 r.

Obszar rozciąga się prostopadle, między drogą krajowa nr 5 (Poznań – Gniezno) a drogą wojewódzka nr 434 (Kostrzyn – Łubowo). Do obszaru można dojechać pociągiem do Pobiedzisk lub Promna (stacja PKP) lub autobusami m.in. PPKS z Poznania. Znad jeziora Malta można dotrzeć do Pobiedzisk szlakiem rowerowym Poznań – Gniezno. Szlak poprowadzono przez tereny leśne i dolinę Cybiny, dzięki temu można zobaczyć ciekawe fragmenty Parku Krajobrazowego „Promno”.
Obszar stanowi dobre miejsce do uprawiania turystyki pieszej i rowerowej a także wędkarstwa. Jednakże ze względu na dużą atrakcyjność rekreacyjną tego obszaru i presje turystyczną należy uprawiać turystykę w tym rejonie niezwykle rozważnie. Zarówno ostoja jak i dolina Cybiny, ze względu na bogactwo i mozaikowatość siedlisk to świetne miejsca do prowadzenia obserwacji przyrodniczych.
Miejsca noclegowe można znaleźć w pokojach gościnnych i na kwaterach agroturystycznych w Promnie, Pobiedziskach i pozostałych miejscowościach obszaru. Można także nocować w samym Poznaniu lub Swarzędzu. Analogicznie ma się sytuacja z restauracjami, barami, kawiarniami, choć główna bazę gastronomiczna stanowi Poznań.
Informacje turystyczne: w Centrum Informacji Turystycznej w Poznaniu; w  Oddziale Wielkopolskiego PTTK.

Teren ostoi położony niedaleko Poznania i w bezpośrednim sąsiedztwie Pobiedzisk jest wykorzystywany rekreacyjnie, głównie jako miejsce turystyki weekendowej. Na obrzeżu ostoi usytuowane są osiedla letniskowe. W wyniku presji rekreacyjnej obserwuje się stałe ubożenie flory w rezerwacie Dębiniec, a fauna płoszona jest przez hałas (quady i motory). Do podstawowych zagrożeń siedlisk jeziornych należy zaliczyć eutrofizację i organiczne zanieczyszczenia wód powodujące w pierwszej kolejności eliminację gatunków dużych ramienic i ich zbiorowisk, a następnie zanurzonych roślin naczyniowych i ich zbiorowisk, szczególnie rzadkich i wykazujących optimum występowania w wodach o niskiej trofii. Prowadzi to do dominacji szuwaru i jednogatunkowych zbiorowisk roślin preferujących siedliska żyzne. Istotnym czynnikiem degradacji jezior i siedlisk zajmowanych przez roślinność wodną jest presja związana z rekreacją i nadmiernym wykorzystaniem kąpielisk (Jez. Dębiniec). Roślinność szuwarowa zagrożona jest głównie mechanicznym usuwaniem na skutek tworzenia dzikich plaż i kładek. W ten sposób strefa ochronna, barierowa, w postaci zwartego szuwaru zostaje przerwana, co intensyfikuje spływy ze zlewni. Na ustąpienie wielu rzadkich elementów flory wpłynęło także zaniechanie użytkowania i wtórna sukcesja roślinności leśnej.
Na siedliska lasów liściastych - grądów i dąbrów wprowadzane były monokultury sosnowe, a także innych gatunków, obcych geograficznie np. daglezja zielona, żywotnik zachodni, orzesznik pięciolistkowy. W ostatnim czasie notuje się także wkraczanie gatunków inwazyjnych - czeremchy amerykańskiej i niecierpka drobnokwiatowego.

Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Poznaniu
28 Czerwca 1956 r. 223/229, 61-485 Poznań
tel. (61) 831 11 77, fax (61) 831 11 99
e-mail: sekretariat.poznan@rdos.gov.pl, http://poznan.rdos.gov.pl/