Masyw Babiej Góry położony jest we wschodniej części Beskidu Żywieckiego i stanowi drugie co do wysokości pasmo górskie w Polsce (po Tatrach). Leży na wysokości 700-1725 m npm. Budują go skały fliszu karpackiego. Grzbiet Babiej Góry jest wododziałem pomiędzy zlewnią Morza Bałtyckiego i Morza Czarnego. Masyw cechuje asymetria morfologiczna - stok północny jest bardzo stromy, natomiast stok południowy opada bardzo łagodnie. Występuje tu charakterystyczny piętrowy układ roślinności. W reglu dolnym dominuje buczyna karpacka (lasy liściaste – 7%, lasy mieszane – 40% powierzchni), bory jodłowe i jodłowo - świerkowe, natomiast regiel górny pokrywa bór świerkowy (lasy iglaste zajmują 51% powierzchni terenu). Lasy zachowały swój pierwotny charakter. Powyżej rozciągają się cenne w skali Europy zarośla kosodrzewiny - jedno z dwóch stanowisk kosodrzewiny na terenie Beskidów. Najwyższe z pięter roślinnych Babiej Góry - piętro halne charakteryzuje się ubogą roślinnością i występowaniem muraw alpejskich oraz zbiorowisk porostów na skalnych rumowiskach. W sumie na terenie obszaru występuje 18 typów siedlisk cennych w skali Europy zajmujących ponad 85% powierzchni. Są to m.in. górskie murawy, jaworzyny ziołoroślowe oraz priorytetowe górskie murawy bliźniczkowe. Flora ostoi liczy ponad 900 gatunków roślin naczyniowych, wśród których występuje wiele rzadkich i zagrożonych gatunków. Szczególnie cenną rośliną jest okrzyn jeleni - symbol Babiogórskiego Parku Narodowego. Nie występuje on nigdzie indziej w Polsce. Ostoja chroni również stanowiska wyjątkowo cennych z europejskiego punktu widzenia roślin - tojadu morawskiego i tocji karpackiej. Spośród rzadkich gatunków zwierząt występują tu endemity karpackie: gryzoń - darniówka tatrzańska i chrząszcz- sichrawa karpacka. Spośród cennych z europejskiego punktu widzenia zwierząt bytują tu niedźwiedź brunatny, ryś, wilk, wydra. Ostoja ma również duże znaczenie dla ochrony ptaków m.in. kuraków leśnych - głuszca i cietrzewia oraz sów - puszczyka uralskiego i puchacza.

Dane zaktualizowano w 2009 r.

Głównym ośrodkiem turystyczno wypoczynkowym w okolicy ostoi jest Zawoja, położona niedaleko Suchej Beskidzkiej, przy granicy ze Słowacją. Do Zawoi można dotrzeć komunikacją PKS z Krakowa lub Suchej Beskidzkiej. Drogą nr 957 można dojechać aż do przełęczy Krowiarki. Najbliższy dworzec PKP znajduje się w Suchej Beskidzkiej.

Turystyka ekologiczna: O atrakcyjności ostoi stanowią jej walory przyrodnicze prezentowane na 8 ścieżkach edukacyjnych.

Turystyka kwalifikowana: górska piesza, rowerowa, narciarska, konna, wspinaczkowa. Na terenie Parku Narodowego wytyczonych jest wiele pieszych szlaków turystycznych, 8 ścieżek edukacyjnych i trzy szlaki narciarskie. W okolicy ostoi funkcjonuje również kilka szlaków rowerowych.

Turystyka krajoznawcza: W okolicy ostoi warto odwiedzić Ośrodek Edukacyjny Babiogórskiego Parku Narodowego i położony na jego terenie Ogród Roślin Babiogórskich oraz Orawski Park Etnograficzny w Zubrzycy Górnej. Zimą w Zawoi można obejrzeć Międzynarodowy Wyścig Psich Zaprzęgów natomiast we wrześniu warto przyjechać na imprezę folklorystyczną „Babiogórska Jesień”.

Na nocleg można się zatrzymać w schronisku na Markowych Szczawinach, w jednym z ośrodków wczasowych, pensjonatów lub na kwaterze prywatnej w Zawoi lub jednej z licznych części wsi (Zawoja Widły, Składy, Wilczna). W Zawoi otwartych jest wiele restauracji i barów.

Główne zagrożenia obszaru to transgraniczne zanieczyszczenia powietrza oraz zaśmiecenie.

Regionalna Dyrekcja Ochrony Środowiska w Krakowie, 31 - 112 Kraków, ul. Smoleńsk 29-31, tel. 012 619 -81 -20.
Małopolska Organizacja Turystyczna, Kraków, www.mot.krakow.pl
, Lokalna Organizacja Turystyczna w Zawoiwww.zawoja.org.pl
Gminnym Centrum Kultury, Promocji i Turystyki w Zawoi
Instytut Ochrony Przyrody PAN, Kraków;
Babiogórski Park Narodowy; 34-223 Zawoja, Zawoja 1403, tel. (0-33) 877-51-10.
Zakład Ornitologii PAN, Gdańsk;
UNEP-GRID W-wa