Teren o bardzo zróżnicowanej rzeźbie, o powierzchni 435,2 ha, leżący na wysokości od 89 do 111 m npm obejmuje kompleks wydm porośniętych murawami psammofilnymi, wrzosowiskami oraz różnymi zbiorowiskami borowymi. Pożar w 1993 r. zniszczył znaczną część lasów, jednocześnie spowodował bardzo silną ekspansję mącznicy lekarskiej, której płaty osiągają powierzchnię 100-200 m2. Stanowisko to można zaliczyć do największych znanych stanowisk tego gatunku w Polsce. Na omawianym terenie obok wrzosowisk mącznicowych występują także murawy szczotlichowe, wrzosowiska oraz zróżnicowane troficznie zbiorowiska borowe. Flora liczy 348 gatunków roślin naczyniowych. Na uwagę zasługuje bogate stanowisko kukułki plamistej. Dwa występujące tu siedliska, zajmujące łącznie ponad 70% obszaru, znajdują się w załączniku I Dyrektywy Siedliskowej. Siedliska piaszczyste zajmują 13% obszaru, wrzosowiska - 25 %, siedliska łąkowe i zaroślowe zajmują 4%, a siedliska borów - 43%. Obszar jest wykorzystywany rolniczo na 15% powierzchni.

Dane uaktualniono w 2009 roku.

Na części obszaru planowana jest budowa Zakładu Unieczynniania Odpadów Komunalnych.