Ostoja położona jest w północnej Polsce, na Pojezierzu Dobrzyńskim. Obszar zajmuje duży kompleks leśny z licznymi jeziorami, z których najpiękniejsze to: Wielkie Leźno, Górznieńskie i Piaseczno. Teren ten jest bardzo atrakcyjny krajobrazowo ze względu na urozmaiconą rzeźbę terenu i przepływające przez północną część ostoi rzeki - Górzanka i Brynica. Rzeka Bynica na części swego biegu to malowniczy i niedostępny jar o 40-50 metrowych zboczach. W miejscu tym utworzono dwa rezerwaty - Jar Brynicy w woj. kujawsko - pomorskim i Jar Brynicy w woj. warmińsko - mazurskim. W skład kompleksu leśnego wchodzą bory mieszane, świeże oraz lasy liściaste. Dość duże powierzchnie zajmują wilgotne i podmokłe lasy takie jak: olsy, lasy łęgowe i zarośla wierzbowe. Mezotroficzne jeziora śródleśne otoczone są przez zbiorowiska mszarno -turzycowe i szuwarowe. Na terenie ostoi występują naturalne lasy łęgowe i grądowe z zachowanym 140-160-letnimi starodrzewiami. Spotyka się tu również drzewostany z 180-letnią sosną. Na terenie ostoi występują łącznie 23 rodzaje siedlisk cennych z europejskiego punktu widzenia, w których przeważają siedliska leśne m.in. świetlista dąbrowa, wielogatunkowe lasy łęgowe oraz zajmujące 30% powierzchni ostoi grądy środkowoeuropejskie. Cennymi siedliskami nieleśnymi są m.in. torfowiska wysokie, torfowiska alkaliczne oraz łąki użytkowane ekstensywnie. Na terenie ostoi stwierdzono występowanie wielu rzadkich i zagrożonych gatunków flory i fauny, spośród których 10 gatunków zwierząt i 7 gatunków roślin jest cennych dla Europy. Ważnymi dla Europy przedstawicielami fauny są m.in. bóbr, traszka grzebieniasta, dwa gatunki nietoperzy - mopek i nocek duży oraz cztery gatunki ryb. Spośród roślin wyjątkowo cenne są m.in.: obuwik pospolity - bardzo piękny i okazały storczyk, oraz mech - sierpowiec błyszczący. Na terenie ostoi występuje również wiele rzadkich i chronionych gatunków roślin np. storczyki - listera jajowata, kruszczyk błotny, kruszczyk szerokolistny i kukułka krwista.

Dane uaktualniono w 2009 roku.

Ostoja znajduje się w okolicy Lidzbarka Welskiego, położonego na trasie miedzy Działdowem, a Brodnicą. Do Lidzbarka można dotrzeć autobusem PKS z Gdańska, Olsztyna i Warszawy. W Lidzbarku znajduje się również dworzec PKP. Na teren ostoi można podjechać z Lidzbarka autobusem PKS lub pociągiem do stacji Klonowo koło Lidzbarka, Gutowo Pomorskie lub Radoszki. W Lidzbarku można zatrzymać się na nocleg w jednym z hoteli, kwater prywatnych lub ośrodków wczasowych. W okolicy ostoi znajduje się kilka gospodarstw agroturystycznych m.in. w Jeleniu, Wąpiersku, Lidzbarku i Kiełpinach. W Lidzbarku funkcjonuje kilka restauracji i barów. Okolice Lidzbarka są terenami rekreacyjno - wypoczynkowych znakomicie nadającymi się do organizacji wycieczek pieszych, rowerowych i konnych, spływów kajakowych oraz do uprawiania wędkarstwa. W okolicy ostoi znajduje się kilka szlaków pieszych oraz ścieżek dydaktycznych m.in. trasa wycieczki przyrodniczej "Lasami do Piasecznń z Lidzbarka do Jeziora Lidzbarskiego. W okolicy istnieje kilka ścieżek rowerowych m.in. wokół Jeziora Lidzbarskiego. Na rzece Wel wyznaczony został szlak kajakowy. W pobliżu wsi Klonowo można podziwiać zabytkowy Dąb Rzeczypospolitej, natomiast miłośnicy sztuki ludowej na pewno nie ominą Muzeum Etnograficznego we wsi Jeleń. W Lidzbarku można zobaczyć Warmińsko - Mazurskie Muzeum Pożarnictwa. W czerwcu w Lidzbarku organizowany jest co roku "Lidzbarski Jarmark", na którym prezentowane są prace twórców, rzemieślników z Lidzbarka i okolic. Podczas jarmarku można również skosztować tradycyjnych potraw wiejskich i swojskich wypieków np. chleba wypiekanego tradycyjnie w piecu węglowym. W Siedzibie Welskiego Parku Krajobrazowego w Lidzbarku organizowanych jest wiele imprez edukacyjnych m.in. Ogólnopolski konkurs "Poznajemy Parki Krajobrazowe Polski" oraz Warsztaty ekologiczne dla dzieci i młodzieży "Ja i mój region". Dalsze informacje można uzyskać w Punkcie Informacji Turystycznej w Lidzbarku.

Potencjalne zagrożenie dla przyrody ostoi stanowi niekontrolowany rozwój turystyki i rekreacji oraz intensyfikacja pozyskania drewna w starodzewiach. Zagrożeniem może być również zanieczyszczenie wód i powietrza.