Obszar obejmuje Słowiński Park Narodowy wraz z przyległym do niego terenem od strony południowo-zachodniej. Łącznie, w skład obszaru wchodzi: główny kompleks Słowińskiego PN (wraz z włączonymi do parku w 2004 r. wodami morskimi), kompleks Rowokół i koryto rzeki Łupawy łączącej Rowokół z głównym kompleksem, dwa największe słonawe przymorskie jeziora: Łebsko (7140 ha, maks. gł. 6,3 m) oraz Gardno (2468 ha, maks. gł. 2,6 m) wraz z przylegającymi łąkami, torfowiskami, lasami i borami bagiennymi. Występują tu ruchome wydmy, będące jednymi z największych w Europie, wznoszące się na wysokość 30 m. n.p.m. Wydmy rocznie przesuwają się od 3 do 10 m. w ostoi znajdują się również trzy słonawe jeziora przymorskie, których brzegi porasta szeroki pas szuwaru trzcinowego i pałkowego oraz otaczające je podmokłe łąki, pastwiska i lasy. Pomiędzy wydmami wykształciły się zbiorowiska psammofitów i wilgotnych wrzosowisk. Występują tu również nadmorskie bory bażynowe, będące ostatnim stadium sukcesji w tych środowiskach. Obszar uznany został za ostoje ptaków o randze europejskiej, a także wpisano go na listę obszarów Konwencji Ramsar. Stwierdzono tu występowanie 28 gatunków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej i 11 gatunków regularnie migrujących nie wymienionych w dyrektywie. Ponadto 11 gatunków żyjących tu ptaków wpisano do Polskiej Czerwonej Księgi Zwierząt. Do lęgów przystępuje tu przynajmniej 1% krajowej populacji: bielika, orła przedniego, rybołowa, puchacza, biegusa zmiennego, i sieweczki obrożnej. Odnotowano też dość wysokie zagęszczenie kormorana czarnego i błotniaka łąkowego. W czasie przelotów występuje tu ponad 4% populacji szlaku wędrówkowego gęsi zbożowej, 3% żurawia, 2% bielaczka i ponad 1% nurogęsia. Jest to również ostoja morświna, wielu rzadkich gatunków bezkręgowców, z pijawkami i pajęczakami na czele. Stwierdzono tu również 22 gatunki roślin chronionych.

W rejon ostoi można dotrzeć własnym transportem, komunikacją kolejową lub autobusową. Na teren Słowińskiego Parku Narodowego, stanowiącego przeważającą część obszaru, można wejść po wykupieniu biletu. W ostoi istnieje sieć oznakowanych szlaków turystycznych, ścieżek edukacyjnych i dróg spacerowych. Po jeziorze Łebsko kursuje statek turystyczny. W okolicy Łeby, ale już poza ostoją istnie możliwość uprawiania Odwiedzając obszar, warto obejrzeć ekspozycję SPN w Smołdzinie i Rąbce oraz widok z pobliskiej wieży, ciekawe krajobrazy można podziwiać również z Góry Łąckiej i w miejscowości Żarnowska, gdzie wybudowano duży pomost widokowy na jeziorze Łebskim. Warto odwiedzić też Muzeum "Wyrzutnia". Atrakcyjność turystyczna terenu sprawia, że szczególnie w Łebie i innych leżących blisko morza miejscowościach, znajduje się duży wybór miejsc noclegowych i punktów gastronomicznych.

Za najpoważniejsze uznaje się osuszanie terenów przylegających do ostoi, zanieczyszczenie rzek prowadzące do eutrofizacji jezior oraz zaniechanie wypasu na terenach otwartych, prowadzące do zmniejszania się liczby lęgowych ptaków siewkowatych. Bardzo duża presja turystyczna w najbardziej uczęszczanych miejscach Parku w obrębie plaży i wydm przednich niszczy zbiorowiska psammofitów i miejsca lęgowe ptaków tam bytujących.