Obszar obejmuje kompleks leśny (43% powierzchni ostoi) porastający tereny wytopiskowej niecki Skaliskiej otoczonej wzgórzami moren czołowych z okresu ostatniego zlodowacenia (Góry Klewińskie o wysokości względnej 100m). Obszar odwadniany jest przez Węgorapę i Gołdapę, które zostaly połączone Kanałem Brożajeckim biegnącym przez środek lasu. Pozostałością jezior w części centralnej obszaru jest Bagno Minta. Lasy Skaliskie reprezentują typ kontynentalnego boru mieszanego charakteryzujący się dużą różnorodnością. Na obszarze 1ha można spotkać do 10 typów siedliskowych lasu. Dominują siedliska borowe i lasu mieszanego. Dominującymi gatunkami są sztucznie wprowadzona sosna i naturalne: świerk i brzoza. Najcenniejszym zbiorowiskiem jest borealna świerczyna na torfach. W dolinach rzek występują łąki (12% obszaru) a na obrzeżach lasu pola uprawne (43% powierzchni ostoi). W lasach występuje bogata fauna. W ostatnich latach zarejestrowano spadek liczebności łosi. W lasach stale bytuje ponad 10 wilków. Pojawia się też ryś. Pospolite są kuny, lisy, jenoty i borsuki. W rzekach występują wydry i bobry. Na terenach bagiennych gniazdują żurawie (jedna z ważniejszych ostoi - do 3000 osobników), a w lesie 1 para bielika. Ostoja to równie istotne miejsce występowania orlika krzykliwego, jarząbka, dzięcioła średniego i białogrzbietego i derkacza. Spotyka się też bociany czarne i rybołowy. Stwierdzono tu występowanie 27 gatunków ptaków z załącznika I Dyrektywy Ptasiej (w tym 12 lęgowych) i 11 gatunków ptaków cennych i zagrożonych.

Obszar Lasy Skaliskie leży w pobliżu granicy z Obwodem Kaliningradzkim. Dojazd koleją do Węgorzewa, a następnie PKS lub indywidualnie drogą nr 650 Węgorzewo - Gołdap, 50 km na wschód do miejscowości Banie Mazurskie. O atrakcyjności turystycznej obszaru decydują jego walory przyrodnicze. Ostoja leży w Obszarze Chronionego Krajobrazu województwa warmińsko - mazurskiego Na terenie Lasów Skaliskich chronione są ostoje bobrów i miejsca gniazdowania ptaków. Na terenie gminy Banie Mazurskie, w okolicy lasów istnieje wiele zabytków architektury takich jak: kościoły z XVI-XVII wieku, dziewiętnastowieczna piramida w Rapie, grobowiec w Zakałczu oraz dwory i pałace, w tym zespół pałacowy w Mieduniszkach z XVIII wieku, przykłady architektury wiejskiej, w tym cmentarze sprzed 1945 roku i pozostałości po I i II wojnie światowej (armaty, czołgi, samoloty, broń, niewypały itp.). Swoistą atrakcją krajoznawczą jest Kanał Brożajcki, który został wykopany w 1733. W latach 1844-1850 w Lasach Skaliskich przeprowadzono prace melioracyjne, wykopano m.in. kanał dopływowy, przy pomocy którego osuszono jez. Miryt, obecnie bagno Minta. Aktualnie na Kanale znajdują się różnego typu urządzenia hydrotechniczne: śluzy, stopnie wodne i elektrownia wodna w miejscowości Brożajcie. Na terenie Lasów Skaliskich rozwija się turystyka piesza (po wyznaczonych szlakach), rowerowa, samochodowa, konna i wodna, w tym spływy kajakowe Gołdapą i Węgorapą - rzekami o charakterze górskich potoków i wędkarstwo. Puszcza słynie z bogactwa płodów leśnych. W siedzibie gminy działa zespół wokalny "Mazurskie Banieczki". Turyści mogą korzystać z noclegów w Węgorzewie i usług gospodarstw agroturystycznych.

Najpoważniejszym zagrożeniem jest nieekologiczna gospodarka leśna, w tym zręby zupełne, szczególnie wycinanie starych drzewostanów, zabudowa hydrotechniczna rzek i jezior, zabudowa letniskowa polan śródleśnych w pobliżu ostoi, składowiska odpadów i intensywna gospodarka rolna, choć niewskazane byłoby również jej zaniechanie.