Obszar ostoi stanowi podmokła, zatorfiona niecka, której 10% powierzchni stanowią dwa naturalne dystroficzne zbiorniki wodne (typ siedliska wymieniony w załączniku I Dyrektywy Siedliskowej). Powstały one w wyniku eksploatacji złóż torfu.
Obszar wyznaczono w celu ochrony strzebli błotnej, małej ryby (długości 5-10 cm, wyjątkowo do 13,5 cm) z rodziny karpiowatych. Jest to jeden z najrzadszych i najbardziej zagrożonych gatunków ryb w naszym kraju. Ponad dwadzieścia lat temu objęta została całkowitą ochroną gatunkową, a nieco później wpisana do Czerwonej Księgi Zwierząt jako gatunek wysokiego ryzyka, silnie zagrożony. W zbiornikach na terenie ostoi występuje kilkaset osobników tego gatunku. Jest to najbardziej wysunięte na zachód stanowisko tego gatunku w Europie.
Rozmieszczenie szczebli błotnej określa się jako wyspowe, ze względu na fakt iż ryba tworzy małe populacje (bardzo często zupełnie odizolowane od innych). Prowadzi przy tym skryty tryb życia, jest płochliwa i ostrożna, rzadko pojawia się na powierzchni wody, co niestety utrudnia jej obserwację.
Na terenie ostoi występuje ponadto traszka grzebieniasta, gatunek płaza wymienionego w załączniku II Dyrektywy Siedliskowej.

Dane zaktualizowano w 2009 roku.

Ostoja położona jest w malowniczym miejscu, na Pojezierzu Poznańskim w południowo-zachodniej części województwa wielkopolskiego (powiat wolsztyński), wśród lasów pełnych grzybów oraz w niedalekiej odległości od czystych jezior. Sąsiednie miejscowości dysponują bogatą bazą turystyczno-wypoczynkową. Najbliższym większym miastem jest Wolsztyn (około 7 kilometrów) oraz Nowy Tomyśl (około 20 kilometrów). Do Wolsztyna możliwy jest dojazd koleją z Poznania oraz ze Zbąszynka. Ponadto dojazd jest możliwy komunikacją PKS. Do Barłożni Wolsztyńskiej dojechać można PKS-em (około 6 minut). Ostoja położona jest około 70 kilometrów od Poznania. Swoją zachodnią częścią przylega do drogi wojewódzkiej (nr 305). W walce o tę ziemię zasłynął z ogromnego patriotyzmu i świadomości narodowej chłop z Podgradowic – Michał Drzymała.
W Wolsztynie znajduje się Informacja Turystyczna. Do miejsc wartych zobaczenia należy zaliczyć Muzeum Regionalne, w skład którego wchodzą trzy obiekty: Muzeum Marcina Rożka, Muzeum Roberta Kocha, Skansen Budownictwa Zachodniej Wielkopolski.
W skansenie organizowane są różne imprezy przebiegające pod hasłem „żywy skansen”, podczas których obejrzeć można pokazy prac polowych jak również rzemiosła, którymi zajmowali się ludzie zamieszkujący wsie, takie jak np. tkactwo, kowalstwo, plecionkarstwo, hafciarstwo. Dla grup zorganizowanych istnieje możliwość zwiedzania obiektu z przewodnikiem. Istnieje ponadto możliwość urządzenia własnej imprezy. W tym celu przygotowano miejsce na ognisko oraz zadaszone ławy, udostępniana jest również karczma.
W Wolsztynie znajduje się także jedyny w Europie czynny skansen parowozów, zlokalizowany w wybudowanej w 1907 r. Parowozowni. Tradycyjnie, corocznie w miesiącu maju, organizowana jest „Parada Parowozów”. Parowozownia znajduje się przy ulicy Fabrycznej.
Wartym zobaczenia jest położony nad Jeziorem Wolsztyńskim (ul. Drzymały 4) zabytkowy park w stylu angielskim, na którego terenie znajduje się pochodzący z początku XX w. neoklasyczny pałac Wolsztyn i jego okolice oferuje bogatą bazę noclegów - ośrodki wypoczynkowe (również w pobliskim Karpicku i Rudnie), gospodarstwa agroturystyczne, oraz pola namiotowe w Karpicku, Rudnie i Wilczu.

Zarastanie i stopniowe wypłycanie się zbiorników w których żyje strzebla.

Urząd Gminy Wolsztyn

Wojewódzki Konserwator Przyrody,

Wielkopolski Urząd Wojewódzki w Poznaniu

Informacja Turystyczna: Gminne Centrum Informacji, Wolsztyn