Obszar o powierzchni 211 741,2 ha. Obejmuje pas wód przybrzeżnych Bałtyku o około 15 kilometrowej szerokości i głębokości osiągającej od 0 do 20 m. Rozciąga się na odcinku 200 km, poczynając od nasady Półwyspu Helskiego po granicę z ostoją Zatoki Pomorskiej przebiegającą prostopadle do zachodnich krańców jeziora Bukowo (Łazy). Dno morskie jest nierówne, deniwelacje dna sięgają 3 m. W faunie bentosowej dominują drobne skorupiaki. Rzadko obserwowane są morskie ssaki duże - foki szare i obrączkowane oraz morświny. Obszar stanowi ostoję ptasią o randze europejskiej. Na obszarze zimują w znaczących ilościach 2 gatunki ptaków z Załącznika I Dyrektywy Ptasiej: nur czarnoszyi i nur rdzawoszyi. Szczególne znaczenie mają również populacje lodówki, nurnika i uhli.

Dane uaktualniono w 2009 roku.

Ostoja obejmuje przybrzeżne wody, które omywają nadmorskie plaże. Na całej długości obszaru powstały licznie ośrodki wypoczynkowe i bez problemu można znaleźć miejsca noclegowe i gastronomiczne o różnym standardzie (szczególnie poza sezonem letnim). Do południowej granicy ostoi można dotrzeć drogami Koszalin - Darłowo - Ustka - Rowy, Łeba - Wicko - Krokowa - Karwia - Władysławowo i lokalnymi, natomiast dalej wyłącznie na statkach. Informacje turystyczne: w gdańskim i koszalińskim oddziale PTTK oraz w punktach informacji turystycznej w większych miejscowościach. Nadzór nad obszarem sprawuje Dyrektor Słowińskiego Parku Narodowego.

Podstawowym zagrożeniem dla tego ekosystemu są plany lokowania tu farm elektrowni wiatrowych oraz pewne formy rybołówstwa - sieci stawne i sznury hakowe.